Tadeusz Więcławek ukończył Szkołę Podstawową w Kamieńsku, szkołę średnią w Wilnie. Dalsze studia odbywał na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. W 1939 r. po wybuchu wojny został aresztowany i wysłany do obozu pracy Workuta nad morzem Białym. W lutym 1942 r. na podstawie amnestii zwolniony z obozu udaje się do Uzbekistanu, aby zaciągnąć się do formującej się Armii Polskiej pod dowództwem gen. W. Sikorskiego. W sierpniu 1942 r. na Środkowym wschodzie został wcielony do oddziałów liniowych 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Poprzez Iran, Irak, Transjordanię, Palestynę, Liban, Syrię, Egipt, morze Śródziemne dotarł do Włoch. Walki na froncie: Monte Cassino, Monte Croce, Riagio, Piede Monte, Osino, Ancona, Bologna. Tu akcja bojowa zakończyła się. Za trudy frontowe i zranienia, odznaczony krzyżami wojennymi i awansem do stopnia porucznika. W listopadzie 1945 r. został odkomenderowany na studia uniwersyteckie do Bologna celem ukończenia medycyny. W lipcu 1948 r. otrzymał dyplom doktora medycyny i chirurgii. Następnie wyjechał do Anglii i pracował jako lekarz w wojskowym szpitalu polskim. W sierpniu 1949 r. został zdemobilizowany i rozpoczął pracę w cywilnym szpitalu polskim. W grudniu 1954 r. wyemigrował do stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, gdzie jako lekarz – specjalista chorób klatki piersiowej, po przebyciu 5 – letniej specjalizacji w tej dziedzinie, pracuje w szpitalu Dixon state School, Illinois. W Ameryce nostryfikował się i składał dodatkowe egzaminy. Teraz przytoczę wyjątek z przeżyć pod Monte Cassino: „Po bitwie zwycięskiej w drugim natarciu na Monte Cassino dywizja zbiera się na żałobne nabożeństwo za swoich poległych żołnierzy na cmentarzu Agnefondata. Przerzedzone oddziały stoją w milczeniu obok siebie u podnóża cmentarza. Widzi się żołnierzy z obandażowanymi głowami, szyją, ręką, kulejących z laskami. Ranni kurczowo trzymają broń w reku. Po wysłuchaniu mszy świętej, kazania i przemówień gen Andersa i Sulika wchodzimy na cmentarz. Na każdy grobie widać wiązanki kwiatów złożonych przez okoliczną ludność włoską i żyjących kolegów. Oficer dowódca ze smutną twarzą przyklęka przed mogiłami swych żołnierzy. W innym miejscu grupka żołnierzy klęczy przed mogiłą swego dowódcy. Pomimo odniesionego zwycięstwa, gloryfikowanego przez cały świat, jesteśmy nieco zmienieni, przygnębieni, a nasz bojowy zapał przygasa. Wyczuwa się to przy szklance Bianco czy Rosso wino. Przyczyna: zamknięta droga do kraju.” Przeżycia na froncie z okresu walk o Monte Cassino wygłosił dr Tadeusz Więcławek na wieczorze koleżeńskim 2 Korpusu w dniu 23.V.1954 r. w Polskim Szpitalu Nr 4 Penley w Anglii z okazji 10 rocznicy bitwy o Monte Cassino.

Tadeusz Więcławek.

Tekst i Fot.: "Kronika Kamieńska" - Kazimierz Tazbir.
Przygotował: Grzegorz Turlejski.