Wielki pożar w Kamieńsku, wybuchł w 1904 roku, większość domów w tym czasie była drewniana. Kazimierz Tazbir w "Kronice Kamieńska" zapisał: "Domy w tym czasie były przeważnie drewniane. Co kilkanaście minut pożar wybuchał w innej ulicy. Początek o godz. 8, pogoda, ciepło, trochę wiatru - żywioł szalał. Straże Pożarne z Piotrkowa i Radomska pracowały całą dobę. Radomszczańska ulica ocalała. Wytworzyła się w Kamieńsku okropna sytuacja, brak domów, obór, stodół. Pora letnia pozwoliła na szybką, częściową odbudowę. Powstają zabudowania murowane, uzupełniane w następnych latach."
Po tym pożarze, wyłoniła się potrzeba założenia Straży Pożarnej. 29 września 1907 roku Antoni Jurkowski - ówczesny sędzia pokoju, Mikołaj Secomski - miejscowy obywatel, rolnik i ławnik, Jan Marianowski - kupiec, Antoni Śliwiński - piekarz, założyli Straż Pożarną. Tabor Straży Pożarnej powstawał stopniowo, z przedmiotów zakupywanych z dobrowolnych ofiar, z sum zebranych przez Straż, lub też z darowizn Dyrekcji Ubezpieczeń Wzajemnych. W 1912 roku prezesem Straży Pożarnej był Jan Marianowski, komendantem Mikołaj Kirkiewicz, skarbnikiem Antoni Niebelski.
Straż Pożarna w Kamieńsku spełniła obywatelski obowiązek w roku 1918, kiedy ustąpili Niemcy i Austriacy, biorąc czynny udział w milicji do czasu utworzenia policji państwowej. Straż Pożarna brała czynny udział, we wszelkich obchodach narodowych lub uroczystościach lokalnych. W roku 1922 Straż Pożarna obchodziła 15-lecie swego istnienia, ówczesny skład Zarządu: Wawrzyniec Dukowicz - prezes, Kazimierz Tazbir - viceprezes, Karol Próchnicki - sekretarz, Jan Dukowicz - skarbnik. Wówczas tabor Straży Pożarnej przedstawiał się następująco: sikawek - 3, beczek - 6, drabin - 6, członków czynnych umundurowanych - 45, członków popierających straż - 84. Kamieńszczanie chcąc przyjść z pomocą przy budowie Remizy Strażackiej, przeznaczyli dla Straży Pożarnej 40% dochodu z targowicy miejskiej. Za otrzymane częściowo pieniądze Zarząd Straży zakupił cegłę, wapno i kamień. W 1926 roku wybudowano Remizę Strażacką , przy budowie której wyróżnili się Bolesław Bobiński - komendant i Wawrzyniec Dukowicz - prezes. Komendantami Straży Pożarnej od roku 1918 do 1939 roku byli kolejno - Szczepan Jaworowski, Kazimierz Tazbir, Bolesław Bobiński, Leon Syk.