Strona Główna

15 lat Stowarzyszenia

Historia Kamieńska

Audiencja u Jana Pawła II

Uroczystości

Echo Kamieńska

Statut

Konkursy

Kontakt z Nami






















na górę strony


Kształcenie młodzieży

W okresie zaboru rosyjskiego, ściślej mówiąc między rokiem 1904 – 1914 do szkół średnich z Kamieńska uczęszczało 6 uczniów: Kazimierz i Maksymilian Tazbir – synowie Franciszka murarza, Zofia Dukowicz – córka Antoniego rolnika ogrodnika, Józef Secomski – syn Mikołaja rolnika, Antoni Sewerynek – syn dróżnika kolejowego, Stanisław Sowiński – syn Bronisława kowala. Warunki zdobywania nauki: o godz. 5 wstawanie, o 6 wymarsz na przystanek kolejowy Kamińsk – odległy od miasteczka 4 km. Droga błotnista i piaszczysta przez las. Dalsza podróż koleją do Radomska. W tornistrze przeważnie suchy kawałek chleba, w kieszeni kilka groszy na bułkę, która często nie była kupiona, bo pieniądze składano w kasie oszczędnościowej na kupno łyżew lub łakoci choinkowych. Powrót do domu o godz. 17 – 18. Nauki 4 – 5 godzin, a czasu zużyto 12 godzin. Obiad o 18, następnie przygotowanie lekcji na dzień następny przy słabym oświetleniu naftowym. Po ukończeniu trzeciej klasy w Radomsku, dalsza nauka w Piotrkowie, Częstochowie lub Łęczycy. Wyniki: najwcześniej (1911 r.) ukończył seminarium nauczycielskie w Łęczycy – Kazimierz Tazbir i otrzymał posadę nauczycielską w Rząśni pow. Radomszczański. Stanisław Sowiński ukończył seminarium nauczycielskie w Łęczycy dwa lata później. Zofia Dukowicz ukończyła w 1914 r. zakład pedagogiczny w Rydze. Maksymilian Tazbir po ukończeniu gimnazjum w Częstochowie, zapisał się na uniwersytet w Warszawie i w późniejszych latach został profesorem szkół średnich. Józef Secomski ukończył wydział lekarski na uniwersytecie w Kazaniu, a po I wojnie światowej nostryfikował się w Krakowie. Antoni Sewerynek został księdzem. Część młodzieży przyjemnie spędziła wakacje 1914 r.: K. Tazbir, M. Tazbir, S. Sowiński, Z. Dukowicz, nauczyciel miejscowy Szczepan Jaworowski z siostrą Zofią oraz Maryla Tazbir utworzyli zespół teatralny i bardzo dobrze odegrali w sali parafialnej dwie sztuki: „Flisaków” Anczyca i „Pokój do wynajęcia” Popławskiego. Dochód przeznaczono na potrzeby Kółka Rolniczego zorganizowanego również w 1913 r. Po I wojnie światowej w okresie niepodległości kształcenie młodzieży nabiera rozmachu. Od roku 1923 po wybudowaniu przystanku kolejowego Nowy Kamieńsk młodzież ma ułatwioną komunikację ze szkołami w Piotrkowie i Radomsku. W tym czasie wyższe studia ukończyli: dr Mieczysław Kotarbiński – medycyna, prof. Maksymilian Tazbir – polonista, prof. Teodor Gajewski, prof. dr Kazimierz Secomski – ekonomia, Roman Secomski, Józef Śliwiński – prawo, dr Mieczysław Próchnicki – medycyna, Dukowicz Jan – prawo. Razem 8 osób w ciągu 20 lat. Po I wojnie światowej nauczycielami szkół podstawowych zostali: Piotr Wysocki, Wacław Górecki, Kazimierz Więcławek, Zygmunt, Henryk i Kazimierz Tazbir – synowie Bronisława murarza, Mirosława i Maria Tazbir – córki Antoniego, Helena, Teodozja, Wacław Tazbir – dzieci Bronisława właściciela restauracji, Kazimierz Dukowicz, Kazimierz Secomski, Otylia Życińska, Jan Życiński, Józef Dukowicz, Bolesław Bobiński, Stefania Socha, Helena Łabędowicz, Anna Wysocka, Franciszka Rybak, Władysław Kubicki. W czasie I wojny światowej: Maryla Tazbir, Zofia Dukowicz, Maria Secomska – w szkole średniej.




Tekst: "Kronika Kamieńska" - Kazimierz Tazbir.
Przygotował: Grzegorz Turlejski.